Tadeusz Łazowski

Tadeusz Łazowski

Urodził się w 1939 roku w Sworach (obecne województwo lubelskie, powiat bialski), gdzie spędził pierwsze lata swojego życia. Ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową o kierunku ślusarskim w Białej Podlaskiej. W 1955 roku przyjechał do Wrocławia, gdzie podjął pracę na stanowisku ślusarza we Wrocławskiej Fabryce Mydła. W 1960 roku zamieszkał w Bielawie. Swoje życie zawodowe na krótko związał z Bielawską Fabryką Prostowników (późniejsze Zakłady Urządzeń Technologicznych „Bester”), a następnie z Bielawskimi Zakładami Przemysłu Bawełnianego im. II Armii Wojska Polskiego (później „Bielbaw”), gdzie pracował na wydziale wykończalni jako ślusarz precyzyjny, a potem, do czasu emerytury w 1996 roku, w zakładowej rytowni jako fotograf reprodukcji. Obok pracy zawodowej rozwijał swoją pasję fotograficzną i prowadził szeroką działalność społeczno-kulturalną. W latach 60. XX w. współpracował z redakcją Międzyzakładowego Dwutygodnika Włókniarzy „Krosno”, zamieszczając na jego łamach fotografie swojego autorstwa. Prowadził koła fotograficzne przy Spółdzielni Mieszkaniowej w Bielawie oraz przy Państwowym Ośrodku Hodowli Zarodowej w Dobrocinie. Uczestniczył i zdobywał nagrody w konkursach fotograficznych różnych szczebli. Organizował, i nadal organizuje, wystawy fotograficzne prezentujące architekturę współczesnej Bielawy. W roku 1994 zdobył uprawnienia Przewodnika Turystyki Pieszej. W roku 2000 Towarzystwo Przyjaciół Bielawy przyznało mu tytuł „Przewodnika po Bielawie”, a dwa lata później, z inicjatywy Powiatowego Centrum Kultury, Sportu i Turystyki, otrzymał tytuł „Przewodnika po powiecie dzierżoniowskim”. Tadeusz Łazowski kolekcjonuje stare aparaty fotograficzne oraz pocztówki z widokami przedwojennej Bielawy i Gór Sowich. Jest autorem trzytomowego wydawnictwa albumowego „Bielawa wczoraj i dziś” (wyd. 2008, 2010, 2014). Współpracuje z Towarzystwem Przyjaciół Bielawy, Sudeckim Towarzystwem Fotograficznym oraz Dolnośląskim Towarzystwem Historycznym. Jego zaangażowanie społeczne i praca na rzecz lokalnej społeczności były wielokrotnie nagradzane. Najważniejsze wyróżnienia to: Medal Komisji Edukacji Narodowej (2005) i tytuł Honorowego Obywatela Miasta Bielawa (2006).

 
 

 
 

 
 

1
 Początki przygody z fotografią

2
 Niezrealizowane plany związane z zakupem aparatu fotograficznego

3
 Praca w Bielawskich Zakładach Przemysłu Bawełnianego im. II Armii Wojska Polskiego (później „Bielbaw”) na stanowisku fotografa reprodukcji

4
 Początki kolekcjonowania starych aparatów fotograficznych

5
 Zakończenie współpracy z redakcją Międzyzakładowego Dwutygodnika Włókniarzy „Krosno”

6
 Fotografowanie czynów społecznych w Bielawie