Urodził się w 1934 roku w Żninie (obecne województwo kujawsko-pomorskie, powiat żniński). Czas II wojny światowej przeżył z rodzicami i bratem w Wieluniu, gdzie jego ojciec został zatrudniony jako buchalter w folwarku niemieckim. Gabriel Grabarkiewicz ukończył szkołę powszechną i liceum w Wieluniu. Naukę kontynuował na Politechnice Wrocławskiej na Wydziale Mechanicznym. W roku 1957 przyjechał do Dzierżoniowa i podjął zatrudnienie w Zakładach Radiowych „Diora”. Pracował w Dziale Kontroli Technicznej, a następnie w Dziale Technologicznym. Z ramienia Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej sprawował nadzór z zakresu bhp w zakładach pracy na terenie dawnego województwa wałbrzyskiego. Był założycielem i pierwszymi instruktorem pracowni modelarstwa lotniczego w Dzierżoniowie pracującej przy Ognisku Pracy Pozaszkolnej, a następnie przy Dzierżoniowskim Ośrodku Kultury. Kierowana przez niego modelarnia była jedną z nielicznych pracowni technicznych w Polsce działających nieprzerwanie przez ponad pięćdziesiąt lat. Gabriel Grabarkiewicz wychował kilka pokoleń modelarzy, a jego uczniowie nie raz zdobywali podium na zawodach krajowych i międzynarodowych. Sam wielokrotnie uzyskiwał tytuł Mistrza Polski w klasie modeli silnikowych swobodnie latających. W roku 2005 został uhonorowany Medalem za Zasługi dla Dzierżoniowa.
1 | Losy rodziny po wybuchu II wojny | |
| ||
2 | Przyjazd do Wielunia w 1940 roku | |
| ||
3 | Powołanie do wojska w celu tłumienia powstania robotniczego w Berlinie w 1953 roku | |
| ||
4 | Praca w Zakładach Radiowych „Diora” w latach 60. XX w. | |
| ||
5 | Wspomnienie ze stanu wojennego | |
|
Gabriel Grabarkiewicz, fragment relacji z 25 czerwca 2019
Losy rodziny po wybuchu II wojny (Żnin, 1939–1940)
Przyjazd do Wielunia w 1940 roku (Wieluń, II wojna światowa)
Powołanie do wojska w celu tłumienia powstania robotniczego w Berlinie w 1953 roku (Świdnica, 1953)
Praca w Zakładach Radiowych „Diora” w latach 60. XX w. (Dzierżoniów, lata 60. XX w.)
Wspomnienie ze stanu wojennego (Dzierżoniów, 1982)