Józef Kozak

żołnierz Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej, pseud. „Tygrys”

Urodził się 13 marca 1923 roku we wsi Lisów (obecnie województwo świętokrzyskie, powiat kielecki). Pochodził z niezamożnej rodziny rolniczej. Był synem Stanisława i Franciszki z domu Strzelczyk. Ukończył szkołę powszechną w Lisowie. W 1940 roku wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, a następnie znalazł się w szeregach Armii Krajowej i do czasu jej formalnego rozwiązania, w styczniu 1945, był czynnym partyzantem w Okręgu Radomsko-Kieleckim „Jodła”. Walczył w oddziale dywersyjno-likwidacyjnym pod dowództwem porucznika „Mierzwy”. Wykonywał wyroki Wojskowego Sądu Specjalnego, uczestnicząc w akcjach wymierzonych w przedstawicieli hitlerowskiego aparatu terroru i ich kolaborantów. Po zakończeniu wojny mieszkał w Lisowie. W 1951 roku poślubił Henrykę Sabat. W obawie przed aresztowaniem za działalność akowską wyjechał do Częstochowy. Krótko przebywał w Gdańsku, potem w Szczecinie. W 1952 roku przyjechał do Dzierżoniowa i tu spędził kolejne lata swojego życia. Pracował w Miejskim Zarządzie Budynków Mieszkalnych, gdzie kierował brygadą remontową. Prowadził działalność społeczną w organizacjach kombatanckich. W latach 1990–1996 piastował funkcję prezesa dzierżoniowskiego obwodu Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. W roku 1992 został powołany w skład Wojewódzkiej Rady Kombatantów i Osób Represjonowanych. Za zasługi położone w walce z okupantem został odznaczony Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Armii Krajowej. Zmarł 30 grudnia 2001 roku i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Dzierżoniowie.